واقعا اون دسته از فیلم سازهای ایرانی چه زن چه مرد فیلم های مزخرفی که راجع به بدبختی و فقر فرهنگی ما ایرانیها رو می سازن بعدش میان این کشورهای اروپایی پخش می کنن هدفشون چیه ازین کار. آیا نشان دادن این چیزها در کشورهای دیگه مشکل رو حل میکنه یا اینکه هدفی دیگری رو دنبال می کنن، یام اینکه به دنبال کف و سوت زدن خارجیها برای خودشون هستن. آیا این نوع هنر اسمش هنر سیاه نیست.
من الان خیلی عصبانی هستم...
آقا و خانم محترمی که اومدی اینجا اسم خودت رو هم گذاشتی کارگر ان، اگه ایده نداری، اگه نمی دونی در مورد چی فیلم بسازی، ایران و بدبختیهاش هم سوژه خوبی نیست برات که اینجوری لهش کنی بیچاره...
نمونه ش فیلم مستند "فحشا در زیر چادر" که خانم ناهید پرسان ساخته، لطفا اگه می شه این فیلم رو ببینید...
کلا این دسته از کارگردانهای سیاه نما یا در مورد صیغه دارن فیلم می سازن یا در مورد چیزهای جنسی، یا اعتیاد، آخه یکی نیست بگه کشورهای دیگه می یان در مورد بدبختیهای کشور خودشون فیلم بسازن که تو داری میسازی...
پ.ن.: مشکل بنده اینه که هدف این دسته از آدمهای با معرفت از ساختن این فیلمها چیه... اونیکه دستی تو رسانه داره، به دوربین و به روزنامه آیا وظیفش سنگینتر نیست. این مملکت پر از دردمون رو چطور باید درمان کرد. اینکه هرکی به فکر نفع شخصی خودشه راه درست کار نیست
پ.ن.: مشکل بنده اینه که هدف این دسته از آدمهای با معرفت از ساختن این فیلمها چیه... اونیکه دستی تو رسانه داره، به دوربین و به روزنامه آیا وظیفش سنگینتر نیست. این مملکت پر از دردمون رو چطور باید درمان کرد. اینکه هرکی به فکر نفع شخصی خودشه راه درست کار نیست
